Israel-Palestina: vraag en antwoord
Hoewel meer dan een miljoen Avaaz-leden heel enthousiast op
deze campagne voor Israël-Palestina
hebben gereageerd, zien we ook wat weloverwogen kritiek op onze positie, en dat verdient aandacht en een reactie. Het lukt ons niet altijd om iets voor 100% goed te krijgen, en reacties van leden helpen ons om dit in de toekomst wel te kunnen. We waarderen het ten zeerste dat leden de tijd genomen hebben om meningen en informatie met ons te delen, dus sorry dat dit lang is, maar ik wil graag de belangrijkste standpunten bespreken, en dat zijn:
a) Deze campagne is eenzijdig en anti-Israël
b) Avaaz lijkt Hamas te rechtvaardigen
c) Islamitische landen hebben geweigerd om het bestaansrecht van Israël te erkennen
d) Israël spant zich duidelijk in om burgers in Gaza te beschermen
e) Palestijnse mensen lijden niet omwille van Israël, maar vanwege de Palestijnse machthebbers
f) Nederzettingen zijn niet 'illegaal'
De meest voorkomende zorg die geuit wordt is dat deze campagne eenzijdig en anti-Israël is. Ik kan begrijpen hoe sommige mensen het gevoel zouden kunnen hebben dat het eenzijdig is, omdat de campagne erop gericht is om Israël onder druk te zetten om haar beleid te veranderen. Maar ik wil er duidelijk over zijn dat we geen enkele intentie hebben om dit anti-Israël te maken. Integendeel, we hebben het idee dat onze campagne één van de weinige mogelijkheden biedt om het Israël zoals wij haar kennen te kunnen redden.
Er is veel antisemitisme in de wereld. Het Joodse volk heeft onvoorstelbaar geleden in de afgelopen eeuw en daarvoor, en ze verdienen een veilig en beschermd thuis. Daarom heeft de Avaaz-gemeenschap een twee-staten-oplossing gesteund, met veiligheid, bescherming en vrede voor zowel Israël als Palestina. Ons team en onze beweging zijn pro-Israël en pro-Palestina, en het grote aantal mensen van Joodse afkomst onder ons management, onze medewerkers en onze leden zijn net zo fel tegen antisemitisme als tegen elke andere vorm van racisme of discriminatie. Door de jaren heen heeft onze gemeenschap zich voortdurend ingezet voor vredesbesprekingen waarbij beide partijen een wederzijds aanvaardbare oplossing zouden kunnen bereiken. Het is nu echter voor bijna iedereen duidelijk geworden, dat onderhandelingen nog niet de oplossing voor dit conflict zijn. Conflicten komen pas ten einde wanneer de betrokken partijen dat willen, wanneer de pijn van het conflict zo groot is dat elke zijde bereid is om substantiële toezeggingen te doen voor de vrede. Palestijnen, met name in Gaza, lijden enorm onder de huidige omstandigheden. Israëli’s daarentegen, ondervinden weliswaar psychologisch ongemak door het conflict, maar zijn er in geslaagd om een 'Israëlische vesting' te bouwen die het land isoleert van de ernstige kosten die voortvloeien uit de handhaving van de status quo. Mede als gevolg hiervan is de Israëlische politiek zich al jarenlang gestaag naar rechts aan het verplaatsen, steeds minder bereid om de concessies te doen die nodig zijn voor duurzame vrede, en steeds sneller terugvallend op gewelddadig en onderdrukkend beleid. Het is huiveringwekkend om te zien hoeveel conservatieve Israëli’s nu openlijk praten over verdrijving en etnische zuivering van Israëlische Arabieren.
Om deze reden is de wereld geleidelijk het Israëlische beleid, leiders als Netanyahu en Avigdor Lieberman, en de steeds krachtigere en radicalere lobby van kolonisten gaan zien als een ernstige belemmering voor vrede. In de afgelopen zeven jaar hebben we voortdurend de meningen van de Avaaz-gemeenschap gepeild als leidraad voor onze campagnes. Hoewel onze leden zich vroeger uitspraken tegen strategieën rondom desinvestering in Israël, zijn deze opvattingen in de afgelopen jaren omgeslagen en is er nu overweldigende steun voor deze meest recente campagne. Zelfs de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry had het over de dreiging van economisch en sociaal isolement toen hij eerder dit jaar bij Israël op onderhandelingen aandrong. Daarom is deze campagne erop gericht om de balans tussen kosten en baten voor Israël te verschuiven.
Met deze campagne proberen we een einde te maken aan het bezettingsbeleid van de Israëlische staat, en richten we ons op specifieke bedrijven en particulieren die dit beleid steunen of ervan profiteren. Het is niet tegen de burgers van Israël. Als je Avaaz hebt gevolgd, weet je dat we regelmatig andere regeringen in de regio en over de hele wereld aanpakken voor mistanden. Hetzelfde geldt hier. Om iets te kunnen doen aan het geweld moeten we de decennialange onteigening van het Palestijnse volk en de bezetting van miljoenen aanpakken. Hoewel de VN gestemd heeft voor erkenning van een Palestijnse staat, wordt deze nog steeds bezet, kunnen de Palestijnen niet over hun inkomsten en grondstoffen beslissen, en hebben ze geen bewegingsvrijheid op hun land. Hun levens worden nog steeds beheerst door Israël. De mensen van zowel Palestina als Israël willen vrijheid en vrede, en de enige oplossing voor de lange termijn is om een einde te maken aan de gewelddadige bezetting die niemand ten goede komt, die families uit elkaar rukt en wantrouwen verankert.
Wij rechtvaardigen Hamas en Palestijnse extremisten absoluut niet. Terrorisme is nooit verdedigbaar, en de rakketen van Hamas zijn terroristische wapens die in het wilde weg op burgerdoelen terecht komen. Ja, Hamas heeft inderdaad vele raketten afgevuurd voordat Israël met vergeldingsacties kwam. Maar in onze ogen werken Hamas en de Israëlische rechtervleugel samen om ervoor te zorgen dat de spiraal van conflict en demonisering onophoudelijk doorgaat - Hamas vuurt raketten af, Israël reageert met buitensporige bombardementen waarbij honderden doden vallen, dus Hamas vuurt weer meer raketten af. Hamas verdient ook zware druk, maar is al het doelwit van verlammende sancties en er wordt al van alle kanten druk op hen uitgeoefend. En terwijl hun antisemitisme en terrorisme walgelijk zijn, doen ze zich voor als een legitieme organisatie door zich te beroepen op hun strijd tegen een onzinnige decennialange onderdrukking door de Israëlische staat en het leger, wat onvoorstelbare ellende, ontbering en dood heeft aangericht voor het Palestijnse volk. Ongeacht van wie nou begonnen is met een nieuwe ronde geweld, dit conflict duurt voort, en de enige manier om het op te lossen is om deze onderdrukkende bezetting op te doeken die al bijna een halve eeuw gaande is. Deze campagne is een serieuze poging om dichter bij dat doel te komen.
Het Israëlisch-Palestijnse conflict gaat niet over moslims tegenover joden, maar dat is wel hoe veel extremisten het proberen weer te geven. Dit conflict gaat in de basis over twee volkeren: Palestijnen en Israëli’s die ervoor willen zorgen dat hun gezinnen veilig zijn, hun rechten beschermd worden, en hun waardigheid wordt gerespecteerd zodat ze kansen en een goed leven kunnen nastreven. Hoewel het Palestijnse volk nog steeds staatloos is, en de wereld Israël al sinds 1948 heeft erkend, is het ook waar dat 32 landen het recht van Israël om te bestaan nog niet hebben onderkent. De meerderheid hiervan heeft aangeboden om dit wel te doen, en om de betrekkingen met Israël volledig te normaliseren, in ruil voor Israëlische erkenning van de rechten van het Palestijnse volk. Dit is het duidelijke standpunt van de Arabische Liga in wat het Arabische Vredesinitiatief genoemd wordt, en de meeste van deze landen hebben met de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry samengewerkt om tot een overeenkomst te komen.
Het is ook belangrijk om op te merken dat, hoewel veel islamitische landen beweren Palestina te steunen, Palestijnse vluchtelingen in de praktijk geen gelijke rechten krijgen en onderdrukt worden in veel van deze landen. Dat is één van de redenen waarom zij om een eigen staat hebben gevraagd. Palestijnen oproepen om afstand te nemen van hun recht op zelfbeschikking op hun land omdat er andere moslimlanden zijn die hen zouden kunnen opnemen, is vergelijkbaar met een beroep op de Fransen doen om Frankrijk op te geven, omdat er ook andere christelijke naties zijn. Hoewel er een gedeelde moslimidentiteit bestaat, hebben verschillende islamitische landen hun eigen nationale identiteit. Bovendien, niet alle Palestijnen zijn moslims. Er is een zeer grote christelijke bevolking in Palestina, en er zijn ook andere minderheden. Het is daarom van essentieel belang, zoals de meerderheid van de wereld heeft geconcludeerd, dat de Palestijnen een eigen staat krijgen en hen toegestaan wordt om zelf hun lot te bepalen. Nogmaals, het beëindigen van de bezetting en onderdrukking van de Palestijnen is de snelste en meest haalbare manier voor Israël om door islamitische staten erkent te worden.
Wat betreft het standpunt dat Israël zich duidelijk inspant om de bevolking van Gaza te beschermen, daar ben ik het niet mee eens. Israël gebruikt buitensporig geweld tegen Gaza’s mensen en heeft Gaza, een plek met 1,7 miljoen inwoners, 7 jaar lang belegerd en afgesloten. Toen Israël haar troepen terugtrok uit Gaza, een deel van Palestina, blokkeerde zij de toevoer van voedsel, medicijnen en geld, en nadat de stad werd gebombardeerd, weigerden zij om beton en voorraden toe te laten die nodig waren voor de wederopbouw. Deze blokkade van Gaza is volstrekt contraproductief. Israëlische troepen kunnen voorkomen dat gevaarlijke wapens de Gazastrook binnenkomen terwijl ze wel voedsel en legitieme goederen doorlaten die gewone inwoners van Gaza nodig hebben om een fatsoenlijk leven te leiden. Maar alle geloofwaardige en onafhankelijke rapporten - van bijvoorbeeld de VN
hier
het ICRC
hier
- geven aan dat Israël slechts een fractie van wat nodig is doorlaat, en dat de blokkade van Gaza een vorm van collectieve bestraffing van de bevolking is die duidelijk in strijd is met internationaal humanitair recht en alleen maar de volkswoede en wanhoop versterkt, wat tot meer steun voor extreme groepen als Hamas leidt en meer geweld aanwakkert. De VN, de EU en de meeste regeringen hebben de blokkade veroordeeld en opgeroepen tot de opheffing ervan, en de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft daartoe twee resoluties aangenomen -- dit alles is genegeerd. We hebben wel gezien dat Hamas onlangs een
wapenstilstand van 10 jaar
heeft aangeboden in ruil voor een einde aan de blokkade van Gaza, onder toezicht van de Palestijnse Autoriteit, in coördinatie met Israël en de internationale gemeenschap.
Over de kwestie van de legaliteit van de nederzettingen -- ze zijn illegaal verklaard door het
Internationaal Gerechtshof
en het
Internationaal Comité van het Rode Kruis
. Zelfs de
juridische expert van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken
verklaarde dat de nederzettingen illegaal waren in 1967, voordat het nederzettingsproces begon. Resolutie 446 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties verklaart ook: "het beleid en de praktijken van Israël rondom de bouw van nederzettingen op Palestijns en ander Arabisch grondgebied dat sinds 1967 bezet wordt hebben geen rechtsgeldigheid en vormen een ernstige belemmering voor het bereiken van een alomvattende, rechtvaardige en duurzame vrede in het Midden-Oosten". De EU en vele andere landen in de internationale gemeenschap verwijzen naar het gebrek aan rechtsgeldigheid van de nederzettingen en baseren in toenemende mate hun betrokkenheid bij hulp en handel met Israël op dat standpunt.
Terwijl onze vrienden in Israël met bezorgdheid spreken over de afbraak van de liberale democratie en een verschuiving naar rechts in hun land, zijn ook de Palestijnse machthebbers, zowel op de Westelijke Jordaanoever als in de Gazastrook, betrokken bij de onderdrukking van het Palestijnse volk. Daarom steunt Avaaz geweldloze activisten die streven naar vrijheid, een einde aan mensenrechtenschendingen, en de democratisering van de Palestijnse politiek.
Tot slot, waarom biedt deze campagne hoop om het Israël zoals wij haar kennen te redden? Terwijl nederzettingen hun land bedekken en hun onderdrukking uitzichtloos lijkt, zijn de Palestijnen hun hoop op een twee-statenoplossing aan het verliezen. Ze maken zich op voor een generatiestrijd tegen apartheid en voor een enkele staat waarin zij de meerderheid zullen vormen. En dan zal Israël moeten kiezen of ze een democratische staat willen blijven, of een joodse. Beide zullen ver van de droom van haar grondleggers afliggen. Extremisten aan beide zijden (zowel Netanyahu als Hamas) zijn de échte bedreiging voor de soort vrede waar redelijke mensen naar op zoek zijn.
Als jij een Avaaz-lid bent dat woedend is over onze campagne, dan is het mogelijk dat je een zeer goed, sociaal bewust persoon bent die simpelweg niet weet hoe vreselijk de Israëlische bezetting, kolonisatie en onderdrukking van de Palestijnen geweest is. We leven allemaal in 'informatiebubbels' die bepalen hoe wij tegen de wereld en gebeurtenissen aankijken. Voor het geval dat je misschien geen toegang had tot een aantal van de feiten, kan je hier een goede samenvattingen vinden van het leven voor de Palestijnse bevolking in
11 afbeeldingen
.
Misschien dat je aan het overwegen bent om weg te gaan bij Avaaz of dit al besloten hebt. Als onze waarden écht niet bij elkaar aansluiten, dan is dat het beste. Maar als je vindt dat ieder menselijk leven even kostbaar is en dezelfde rechten verdient, dan hoop ik dat je betrokken blijft, en ook in de toekomst met jouw perspectief blijft bijdragen. Niemand van ons heeft inzicht in de absolute waarheid, en we moeten naar elkaar blijven luisteren, en elkaar erbij betrekken, om het bij het juiste eind te krijgen. Laat het ons alsjeblieft weten als er iets in dit bericht staat dat we helemaal bij het verkeerde eind hebben.
Met respect,
Alice Jay
Campagnedirecteur