Την προηγούμενη εβδομάδα, το κίνημα του Avaaz ξεκίνησε μια εκστρατεία για την προστασία των αμάχων στη Βόρεια Συρία ζητώντας τη δημιουργία στοχευμένης Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων [ΖΑΠ]. Πάνω από 900.000 μέλη του Avaaz υπέγραψαν την εκστρατεία, παράλληλα όμως δεχθήκαμε και μια σειρά μηνυμάτων που εκφράζουν προβληματισμό και οφείλουμε να τα λάβουμε υπόψη μας και να τα απαντήσουμε. Το Avaaz είναι ένα κίνημα που καθοδηγείται από τα μέλη του και είναι απόλυτα φυσιολογικό να συζητάμε ανοιχτά τέτοια ζητήματα γιατί γνωρίζουμε ότι δεν είναι δυνατόν να είμαστε σε όλα σωστοί. Ο καλύτερος τρόπος για να είμαστε όσο πιο σωστοί γίνεται και για να και να διατηρηθεί το βαθύ αίσθημα εμπιστοσύνης που το κίνημα και η δράση μας απαιτεί, είναι να αφουγκραζόμαστε προσεκτικά κάθε κριτική. Ζητώ συγνώμη για το εκτενές κείμενο που ακολουθεί, όμως είναι σημαντικό να μιλήσουμε για το καθένα από τα θέματα που προέκυψαν ξεχωριστά.

Οι κυριότερες ενστάσεις είναι οι εξής:

α) Το Avaaz στηρίζεται σε ανεπιβεβαίωτες ειδήσεις και έχει λανθασμένη άποψη για τα γεγονότα.
β) Το Avaaz ουσιαστικά πιέζει για εντατικοποίηση του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
γ) Το Avaaz εξυπηρετεί την επεκτατική πολιτική των δυτικών δυνάμεων, κυρίως των ΗΠΑ.

Θα ξεκινήσω με τη λογική αυτής της εκστρατείας:

Ο φόρος αίματος από τον πόλεμο στη Συρία είναι ολέθριος. Πάνω από 210.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί . Πάνω από 10 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Πάνω από τα μισά νοσοκομεία της χώρας έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς . Εκατομμύρια παιδιά έχουν εγκαταλείψει το σχολείο . Αυτή είναι η χειρότερη προσφυγική κρίση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ειδησεογραφικοί κύκλοι όλο αυτό το διάστημα αγνοούν το πιο σημαντικό ζήτημα από όλα: η διαμάχη στη Συρία αποτελεί την ανθρωπιστική καταστροφή της γενιάς μας, και συνεχίζει να καταστρέφει αμέτρητες ζωές.

Το κίνημα του Avaaz ήταν ανέκαθεν αποφασισμένο να σταθεί στο πλευρό του λαού της Συρίας. Στηρίξαμε την προσπάθεια πολιτών και ειρηνικών ακτιβιστών να αποδείξουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσφέραμε εκατομμύρια δολάρια σε τρόφιμα, φάρμακα και ανθρωπιστικές αποστολές, καθώς και για την ανάγκη των προσφυγόπουλων να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους . Διοργανώσαμε εκστρατείες για να μπλοκάρουμε το εμπόριο όπλων στη χώρα , απαιτήσαμε ποινές και ακολούθως ζητήσαμε από τον ΟΗΕ να συμβάλει ώστε να σταματήσει ο πόλεμος. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο από εμάς σε όλο τον κόσμο ζητήσαμε από τις ΗΠΑ και το Ιράν να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να σχεδιάσουν μια εφικτή λύση και επιπλέον σταθήκαμε δίπλα στις διαπραγματεύσεις που υποστηρίχθηκαν από τον ΟΗΕ . Το κίνημά μας αγωνίζεται εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια για παύση του πυρός και βοήθεια των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, όμως η κρίση συνεχίζεται και επεκτείνεται.

Καθώς όλες αυτές οι συζητήσεις και οι μέθοδοι έχουν εξαντληθεί, και πολλοί αποδέχονται πλέον το αναπόφευκτο ενός πολέμου που θα διαρκέσει για δεκαετίες, είναι υποχρέωση κινημάτων όπως το δικό μας να εξακολουθούμε να απαιτούμε νόμιμους τρόπους για να να σταματήσουμε την αιματοχυσία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει επανειλημμένα διαβεβαιώσει ότι όλα τα κράτη έχουν την Ευθύνη Προστασίας των πολιτών από μαζικές κτηνωδίες και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων . Αυτό το νομικό δόγμα γεννήθηκε μέσα από τρομακτικές γενοκτονίες και εγκλήματα πολέμου, από το Ολοκαύτωμα μέχρι τους Ερυθρούς Χμερ και τη Ρουάντα. Διακηρύττει ότι εφόσον μια κυβέρνηση είναι ανήμπορη ή δεν έχει τη διάθεση να προστατεύσει τους πολίτες της, ή ακόμα περισσότερο διαπράττει η ίδια αυτές τις κτηνωδίες, τότε μέσω της διεθνούς νομοθεσίας παραιτείται της κυριαρχίας της. Προκειμένου να προστατεύσουν τους πολίτες, τα άλλη κράτη μπορούν να καταφύγουν σε διπλωματικές λύσεις, ποινές, και ως τελευταίο μέτρο, τη στρατιωτική επέμβαση. Η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο , και πολλά ακόμη κράτη υιοθέτησαν την Ευθύνη Προστασίας. Και αυτή ακριβώς είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζουμε αυτό το αίτημα για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Δεν πρόκειται για το απατηλό δόγμα του “προληπτικού πολέμου” το οποίο επικαλέστηκαν κάποιοι νέο-συντηρητικοί έχοντας ως στόχο να επιβληθούν και να κυριαρχήσουν στη Μέση Ανατολή.

Η έκκληση του κινήματός μας για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων αποτελεί μια πολύ προσεκτική στρατηγική, η οποία προήλθε μόνο μετά από εντατικές συμβουλευτικές συζητήσεις με διπλωμάτες, εμπειρογνώμονες της περιοχής και ανθρώπους από τη Συρία, έτσι ώστε να σώσουμε δεκάδες χιλιάδες ζωές. Μετά από τέσσερα χρόνια ωμής βίας από όλες τις πλευρές, ο πόλεμος στη Συρία θα είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει. Όμως μια ΖΑΠ είναι σε θέση να περιορίσει τη βιαιότητα και να φέρει της αντιμαχόμενες πλευρές σε ειρηνικές διαπραγματεύσεις. Αυτή τη στιγμή ο Ασάντ δεν έχει κανένα κίνητρο για να διαπραγματευτεί την παύση του πυρός. Πιστεύει ότι μπορεί να εξοντώνει τους ανθρώπους του μέχρι να παραδοθούν. Μια ΖΑΠ θα δείξει στον Ασάντ ότι ο κόσμος δρα για να σταματήσει αυτό το μακελειό, και θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο Ασάντ σκέφτεται. Επίσης θα παράσχει ένα ασφαλές μέρος για τους Σύριους που οδηγήθηκαν στα εδάφη των εξτρεμιστών έχοντας τραπεί σε φυγή από τον καθεστωτικό τρόμο. Τέλος, θα ενισχύσει τη διεθνή στρατιωτική δράση απέναντι στον ISIS. Μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που προστατεύει τους αμάχους στη βόρεια Συρία μπορεί να ενδυναμώσει τις συνθήκες για μια διαπραγματεύσιμη, πολιτική λύση στη διαμάχη.

Ανεπιβεβαίωτα ή αναληθή γεγονότα;

Η συνηθέστερη κριτική που εξέλαβε η εκστρατεία είναι ότι η συγκεκριμένη επίθεση που αναφέρθηκε στο email της προηγούμενης εβδομάδας είναι ακόμα ανεπιβεβαίωτη. Καθώς παραμένει δύσκολη η ανεξάρτητη και αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση λεπτομερειών στο έδαφος της Συρίας, υπάρχουν ισχυροί λόγοι για να πιστέψουμε τα ακόλουθα τρία γεγονότα:

1. Στις 16 Μαρτίου έγινε επίθεση με χλώριο στο Σαρμίν: Τα Λευκά Κράνη, η ομάδα εθελοντών αναζήτησης και διάσωσης στη Συρία που χαίρει καθολικής αναγνώρισης , ανέβασε φωτογραφίες και βίντεο από τον απόηχο της επίθεσης (ΕΙΚΟΝΕΣ). Ακολούθως μια από τις πλέον αξιοσέβαστες ανεξάρτητες οργανώσεις ιατρικής βοήθειας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ), που βοηθούν τη λειτουργία νοσοκομείου στο Σαρμίν, ανέφεραν ότι τοπικοί γιατροί επιβεβαίωσαν την επίθεση. “Η επίθεση με χλώριο απέναντι σε ένα ολόκληρο χωριό και τους αμάχους δείχνει για μία ακόμη φορά ότι η διαμάχη στη Συρία δεν έχει όρια”, δήλωσε ο Δρ. Μέγκο Τερζιάν, Πρόεδρος των ΓΧΣ . Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων έχει πιστοποιήσει επανειλημμένες επιθέσεις με χλώριο στη Συρία.



2. Η επίθεση με χλώριο στις 16 Μαρτίου έγινε με βόμβες-βαρέλια από ελικόπτερα: Σύμφωνα με τους ΓΧΣ, οι τοπικοί γιατροί ανέφεραν ότι “ είδαν ελικόπτερα να πετούν βόμβες- βαρέλια , κάτι το οποίο δημιούργησε ένα αποπνικτικό αέριο επιδρώντας με το έδαφος.” Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι οι επιθέσεις έγιναν μέσω “βομβαρδισμού με βόμβες-βαρέλια”.



3. Μόνο το καθεστώς του Ασάντ χρησιμοποιεί ελικόπτερα για πολεμικούς σκοπούς σε αυτή την περιοχή: Η ρίψη βομβών-βαρελιών από ελικόπτερα στην οποία επιδίδεται το Συριακό καθεστώς είναι απόλυτα τεκμηριωμένη και παραβιάζει πλήρως το Ψήφισμα 2139 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ . Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι οι επιθέσεις με ελικόπτερα έγιναν από κάποιον άλλον εμπλεκόμενο πέρα από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Ο Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, Φίλιπ Λούθερ, κατηγόρησε το καθεστώς του Ασάντ χωρίς κανέναν δισταγμό: “Αυτές οι τρομακτικές επιθέσεις εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων μικρών παιδιών, οι οποίες έσπειραν τον θάνατο, είναι ακόμα μία απόδειξη ότι οι δυνάμεις της Συριακής κυβέρνησης επιδίδονται ατιμώρητα σε εγκλήματα πολέμου.”

O ΟΗΕ έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει και καταδικάσει την κατοχή και χρήση χημικών όπλων από το Συριακό καθεστώς. Σε απάντηση των επιθέσεων με υγρό σαρίν στην Γκούτα, προάστιο της Δαμασκού, το 2013, οι ΗΠΑ και η Ρωσία ηγήθηκαν μιας συμφωνίας για την απομάκρυνση όλων των χημικών όπλων του Ασάντ (εκτός από το χλώριο που χρησιμοποιείται ως όπλο). Αυτή η συμφωνία υπογράφηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως Ψήφισμα 2118 . Παρόλα αυτά, οι χημικές επιθέσεις συνεχίστηκαν με χλώριο που χρησιμοποιήθηκε ως όπλο μέσω βομβαρδισμού από ελικόπτερα. Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ) δημοσίευσε μια αναφορά στην οποία παρέθετε “‘αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση’ ότι υπήρξε ‘συστηματική και επανειλημμένη’ χρήση τοξικού χημικού σε χωριά της βόρειας Συρίας νωρίτερα μέσα στη χρονιά.” Επιπλέον ο ΟΗΕ μόλις υπέγραψε ακόμα ένα ψήφισμα ( Ψήφισμα 2209 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ) επιβεβαιώνοντας τη χρήση χλωρίου ως όπλο στη Συρία, και δεσμεύτηκε να καταφύγει σε οικονομικές κυρώσεις ή στρατιωτική δράση εφόσον τέτοιου είδους όπλα χρησιμοποιούνταν ξανά.

Οι βόμβες χλωρίου είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας τρόμου. Ο Συριακός στρατός και οι συμμαχικές δυνάμεις, που έχουν την ευθύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων αμάχων πολιτών , στηρίχθηκαν στη ρίψη μη χημικών όπλων από αέρος για να σκοτώσουν δεκάδες χιλιάδες και χιλιάδες αμάχους στη βόρεια Συρία. Ακόμα και εάν, αντιθέτως με τα στοιχεία που υπάρχουν, αποδειχθεί με κάποιο τρόπο ότι το καθεστώς του Ασάντ δεν είναι υπεύθυνο για τις πρόσφατες επιθέσεις με χλώριο, η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη βόρεια Συρία παραμένει μία λύση που θα μειώσει δραματικά τους θανάτους των αμάχων.

Πίεση για μεγαλύτερο πόλεμο;

Υπήρξαν κάποιοι και κάποιες που διερωτήθηκαν αν πιέζουμε για εντατικοποίηση του πολέμου στην περιοχή. Η απάντηση είναι ένα αδιαπραγμάτευτο “όχι”. Οι ΗΠΑ και οι συμμαχικές αεροδυνάμεις ήδη περιπολούν τον εναέριο χώρο στη βόρεια Συρία, ως μέρος του συνασπισμού του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ ενάντια στον ISIS, οπότε η δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων δεν απαιτεί σημαντική κλιμάκωση των ενεργειών. Η αιματοχυσία στη Συρία θα συνεχιστεί με ή χωρίς την ύπαρξη ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, όμως η δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων θα μειώσει δραματικά τις απώλειες αμάχων.

Η ρίψη αδιακρίτως των “βομβών-βαρελιών” (αυτοσχέδιες βόμβες που φτιάχνονται από μεταλλικά εξέλικτρα και είναι γεμάτες από καρφιά και μεταλλικά αντικείμενα με σκοπό να σκοτώνουν και να παραμορφώνουν τους ανθρώπους) από τα ελικόπτερα του Συριακού καθεστώτος είναι συνεχιζόμενη και έχει προκαλέσει τον θάνατο σε χιλιάδες αμάχων. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπολογίζει ότι το καθεστώς του Ασάντ έχει οργανώσει τουλάχιστον 1.450 αεροπορικές επιθέσεις μέσα σε ένα διάστημα 11 μηνών , μονάχα σε ένα μικρό μέρος της πολεμικής ζώνης. Οι βόμβες-βαρέλια σκοτώνουν περισσότερους αμάχους παρά στρατιώτες , και περισσότεροι από 76.000 Σύριοι σκοτώθηκαν την περασμένη χρονιά . Οι προσπάθειες που προηγήθηκαν για να έρθει ένα τέλος σε όλο αυτό, μέσω διπλωματικών λύσεων και επιβολής κυρώσεων, απέτυχαν συνολικά. Αν δεν αλλάξει κάτι, 100.000 επιπλέον άνθρωποι θα σκοτωθούν το 2015.

Όπως σε κάθε στρατιωτική αποστολή, μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τους πιλότους που την επιβάλλουν, ή τις δυνάμεις του Ασάντ που θα προσπαθήσουν να την ανακόψουν. Αυτές οι πιθανότητες υπάρχουν, όμως γνωρίζουμε τι θα εξακολουθήσει να συμβαίνει μέχρι να δημιουργηθεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων: οι βόμβες χλωρίου που χρησιμοποιούνται ως όπλα θα πέφτουν σε οικογένειες την ώρα που κοιμούνται. Και σχεδόν καθημερινοί βομβαρδισμοί με βόμβες-βαρέλια θα συνεχιστούν πάνω από το Αλέπο. Χιλιάδες άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους τα επόμενα χρόνια , αν αδιαφορήσουμε.

Μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία δεν έχει σχέση με ό,τι έγινε στον καταστροφικό πόλεμο στο Ιράκ. Συμμετείχα προσωπικά στη διαμαρτυρία απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο πριν καν ξεκινήσει, τον Οκτώβριο του 2002 στο Σαν Φρανσίσκο, και ακόμα και τότε, φαινόταν ξεκαθαρά ότι εκείνος ο πόλεμος βασιζόταν σε φανταστικά προσχήματα. Πολλά μέλη της ομάδας του Avaaz έκαναν το ίδιο, και μια από τις πρώτες εκστρατείες του κινήματός μας ήταν ενάντια στην κλιμάκωση του πολέμου στο Ιράκ . Οπότε δεν μπορούμε τώρα να κάνουμε κάτι διαφορετικό όσον αφορά τη Συρία. Αυτή η εκστρατεία για τη Συρία δεν αφορά κάποια εισβολή ή επιβολή αλλαγής καθεστώτος, αλλά την προστασία ανυπεράσπιστων οικογενειών.

Εξυπηρετώντας επεκτατικές πολιτικές;

Τέλος, μερικά από τα πιο επικριτικά σχόλια έχουν να κάνουν με το εάν το Avaaz εξυπηρετεί συμφέροντα των ΗΠΑ και του δυτικού κόσμου προκειμένου να επαναδιαμορφωθούν και να τεθούν σε ισχύ επεκτατικές φιλοδοξίες στη Μέση Ανατολή. Η απάντηση ξανά είναι ένα ξεκάθαρο “όχι”. To Avaaz είναι ένα κίνημα το οποίο αποτελούν 41 εκατομμύρια μέλη και του οποίου αποστολή είναι να γεφυρώσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στον κόσμο που οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλαμε . Για αυτόν το στόχο χτυπάει η καρδιά μας. Και για να φέρουμε σε πέρας αυτήν την αποστολή, βασιζόμαστε εξ’ ολοκλήρου σε μικρο-δωρεές και δεν δεχόμαστε χρήματα ούτε από κυβερνήσεις ούτε από ιδιωτικές εταιρίες.

Τα μέλη του Avaaz προέρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη και η δράση μας υπηρετεί την ελπίδα που έχουμε ως παγκόσμιο κίνημα – όχι τις στενές επιδιώξεις που έχει κάθε μια χώρα ξεχωριστά. Τα περισσότερα μέλη μας δεν προέρχονται από τις ΗΠΑ ή οποιαδήποτε χώρα της Δυτικής Ευρώπης, αλλά από τη Βραζιλία, ενώ παράλληλα το Avaaz έχει περισσότερα από 1 εκατομμύριο μέλη στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, περισσότερα από 900.000 μέλη στη Ρωσία, και 40.000 στο Ιράν.

Το κίνημά μας διοργανώνει συχνά εκστρατείες απέναντι στην ανήθικη και χωρίς αιτία ξένη εμπλοκή στη Μέση Ανατολή, είτε πρόκειται για τη βίαιη κατοχή του Παλαιστινιακού εδάφους από το Ισραήλ, είτε για την προσέγγιση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με έναν νέο δικτάτορα στην Αίγυπτο. Νιώθουμε την τραγική και συχνά κυνική κληρονομιά που αφήνει η ξένη εμπλοκή στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Για κάποιους και κάποιες, η δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων θα φέρει στο μυαλό εικόνες από τη διεθνή πολιτική του Τζορτζ Μπους του νεότερου και τις παράνομες παρεμβάσεις από την πλευρά της Δύσης. Όμως εδώ μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Μια στοχευμένη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων δεν πρέπει να εφαρμοστεί από καμία χώρα ξεχωριστά. Πρέπει να είναι μια διεθνής προσπάθεια, με έναν ξεκάθαρο σκοπό: την προστασία των αμάχων. Οπότε κράτη όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που έχουν επικροτήσει δημοσίως τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και την προστασία του άμαχου πληθυσμού στη Συρία, πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην παροχή πόρων για την υλοποίησή της. Επιπλέον η Σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας έχει υψώσει δυνατά τη φωνή της υπέρ μιας στοχευμένης ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Όμως αυτές οι κυβερνήσεις δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε δράση αν δεν έχουν τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, που έχουν τη διπλωματική και στρατιωτική ισχύ να συμμετέχουν ως συντονιστής για μια περιορισμένη χρονική περίοδο – έως ότου διασφαλιστεί η προστασία των αμάχων.

Αυτή η εκστρατεία έχει να κάνει με την προστασία των οικογενειών στη Συρία οι οποίες εγκαταλείφθηκαν από τη διεθνή κοινότητα σε μια λιτανεία φρίκης, και ενισχύει την ίδια ακριβώς έκκληση που πραγματοποίησαν τα Λευκά Κράνη , η καθολικά αναγνωρισμένη και ανεξάρτητη ομάδα προστασίας των αμάχων. Το Avaaz έχει 41.906 μέλη που προέρχονται από την ίδια τη Συρία. Παρότι οι περισσότεροι Σύριοι και Σύριες δεν έχουν πρόσβαση το διαδίκτυο αυτή την εποχή, χιλιάδες εξ αυτών έχουν ενώσει τη φωνή τους μαζί μας. Και ανάμεσα σε όλες τις χώρες του πλανήτη, η Συρία έχει το υψηλότερο ποσοστό μελών που υπέγραψαν και μοιράστηκαν αυτή την εκστρατεία. Το κίνημα του Avaaz έχει επανειλημμένα σταθεί δίπλα στην αρχή που αναφέρει ότι η ανυπεράσπιστοι πληθυσμοί πρέπει να προστατεύονται – και αυτά τα δεκάδες χιλιάδες μέλη του Avaaz από τη Συρία δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο από αυτό.

------------------------

Στόχος αυτής της εκστρατείας δεν είναι να εξαπλώσει τη βία, αλλά να βοηθήσει να μπει ένα τέλος σ’ αυτή. Είμαστε χαμένοι ανάμεσα στην πρόσφατη ειδησεογραφική κάλυψη για τις διαπραγματεύσεις του πυρηνικού προγράμματος του ISIS και του Ιράν, αυτό είναι αλήθεια – εκατομμύρια άνθρωποι σαν και σένα και μένα παλεύουν απεγνωσμένα τη στιγμή που μιλάμε προκειμένου να βρουν καταφύγιο, τροφή και ρουχισμό για τα παιδιά τους, και απλώς να κρατηθούν ζωντανοί σε ακόμα μια μέρα τρομακτικής βίας. Αυτή η εκστρατεία έχει να κάνει με αυτούς.

Ελπίζω τα παραπάνω να έχουν αποδειχθεί χρήσιμα. Μπορεί να αποφάσισες να εγκαταλείψεις το Avaaz όταν ξεκινήσαμε αυτή την καμπάνια, και εφόσον οι αξίες μας δεν συμβαδίζουν με τις δικές σου, τότε ίσως αυτό να είναι για καλό. Όμως αν κάθε ζωή έχει για σένα την ίδια αξία και δικαιούται της ίδιας προστασίας, ελπίζω ότι θα παραμείνεις ενεργός και ενεργή, και θα συνεχίσεις να ενισχύεις τις προσπάθειές μας. Κανένας και καμία από εμάς δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι γνωρίζει την πλήρη αλήθεια, για αυτόν τον λόγο οφείλουμε να εισακούμε όλες τις απόψεις, να συζητούμε μεταξύ μας και να οδηγούμε τα πράγματα στη σωστή κατεύθυνση. Θα θέλαμε πραγματικά να μας ενημερώσεις αν υπάρχει κάτι σε όλα τα παραπάνω το οποίο είναι λανθασμένο από την πλευρά μας.

Με σεβασμό και εκτίμηση,

John Tye
Διευθυντής Εκστρατειών του Avaaz